اگزمای دیسکوئید – Discoid eczema که به عنوان درماتیت نومولار یا دیسکوئید نیز شناخته می شود، یک بیماری پوستی طولانی مدت (مزمن) است که باعث خارش، تورم و ترک خوردن پوست به صورت تکه های دایره ای یا بیضی شکل می شود.
بدون درمان، اگزما دیسکوئید می تواند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها ادامه داشته باشد. همچنین ممکن است عود کند – اغلب در همان ناحیه ای که قبلاً تحت تأثیر قرار گرفته بود.
علائم اگزمای دیسکوئید
اگزمای دیسکوئید باعث ایجاد تکه های دایره ای یا بیضی شکل مشخصی از اگزما می شود. این می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند، اگرچه معمولاً صورت یا پوست سر را تحت تأثیر قرار نمی دهد.
اولین علامت اگزمای دیسکوئید معمولاً گروهی از نقاط کوچک یا برجستگی روی پوست است. سپس اینها به سرعت به هم می پیوندند و تکه های بزرگتری را تشکیل می دهند که اندازه آنها از چند میلی متر تا چند سانتی متر متغیر است.
در پوست های روشن تر، این لکه ها صورتی یا قرمز خواهند بود. در پوست های تیره تر، این لکه ها می توانند قهوه ای تیره یا رنگ پریده تر از پوست اطرافشان باشند.
در ابتدا، این لکه ها اغلب متورم، تاول دار (پوشیده شده با جیب های کوچک پر از مایع) و مایع ترشح می شوند. آنها همچنین تمایل زیادی به خارش دارند، به خصوص در شب.
با گذشت زمان، لکه ها ممکن است خشک، پوسته پوسته، ترک خورده و پوسته پوسته شوند. مرکز لکه نیز گاهی اوقات پاک می‌شود و حلقه‌ای از پوست تغییر رنگ می‌دهد که ممکن است با کرم حلقوی اشتباه گرفته شود .
شما ممکن است فقط 1 تکه اگزمای دیسکوئید داشته باشید، اما اکثر مردم چندین تکه دارند. پوست بین لکه ها اغلب خشک است.
تکه های اگزمای دیسکوئید گاهی اوقات می توانند عفونی شوند. علائم عفونت می تواند شامل موارد زیر باشد:
- لکه ها مایع زیادی ترشح می کنند
- یک پوسته زرد روی لکه ها ایجاد می شود
- پوست اطراف لکه ها داغ، متورم و حساس یا دردناک می شود
- احساس بیماری
- احساس گرما یا لرز
- احساس ناخوشی
چه زمانی باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید؟
اگر فکر می کنید ممکن است اگزمای دیسکوئید داشته باشید به داروساز یا پزشک عمومی مراجعه کنید. آنها می توانند یک درمان مناسب را توصیه کنند.
همچنین اگر فکر می کنید پوست شما ممکن است عفونی شده باشد، باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید. ممکن است لازم باشد از کرم آنتی بیوتیک استفاده کنید یا در موارد شدید آنتی بیوتیک را به صورت قرص یا کپسول مصرف کنید.
پزشک عمومی باید فقط با معاینه نواحی آسیب دیده پوست، تشخیص دهد. در برخی موارد ممکن است سوالاتی بپرسند یا تست هایی ترتیب دهند تا شرایط دیگر را رد کنند.
پزشک عمومی ممکن است شما را به یک پزشک متخصص در زمینه بیماری‌های پوستی (متخصص پوست) ارجاع دهد، اگر از تشخیص مطمئن نباشید یا اگر به آزمایش پچ نیاز دارید .
علل اگزمای دیسکوئید
علت اگزمای دیسکوئید ناشناخته است، اگرچه ممکن است به دلیل داشتن پوست به خصوص خشک اتفاق بیفتد.
هنگامی که پوست شما بسیار خشک است نمی تواند مانع موثری در برابر موادی که با آن در تماس هستند ایجاد کند. این می تواند به ماده ای که قبلاً بی ضرر بود، مانند صابون، اجازه دهد که پوست شما را تحریک کند.
مهم است که به دقت به تمام مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایشی و بهداشتی که ممکن است با پوست شما تماس داشته باشند، نگاه کنید. درماتیت تماسی، نوعی اگزما که در اثر تماس با یک محرک خاص ایجاد می‌شود، ممکن است در اگزمای دیسکوئید نقش داشته باشد.
برخی از افراد مبتلا به اگزمای دیسکوئید سابقه اگزمای آتوپیک نیز دارند که اغلب در افرادی که مستعد ابتلا به آسم و تب یونجه هستند اتفاق می افتد . با این حال، بر خلاف اگزمای آتوپیک، اگزمای دیسکوئید در خانواده ها دیده نمی شود.
سایر محرک های احتمالی برای اگزما
شیوع اگزمای دیسکوئید ممکن است گاهی با یک آسیب پوستی جزئی مانند نیش حشره یا سوختگی ایجاد شود .
برخی از داروها نیز ممکن است با اگزمای دیسکوئید مرتبط باشند، زیرا تکه‌هایی از اگزما ممکن است در افرادی که مصرف می‌کنند ظاهر شود:
اینترفرون و ریباویرین – زمانی که آنها با هم برای درمان هپاتیت C استفاده می شوند
مسدود کننده های فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-alpha) – برای درمان برخی از انواع آرتریت استفاده می شود
استاتین ها (داروی کاهش دهنده کلسترول) – که می تواند باعث خشکی پوست و بثورات شود
محیط های خشک و آب و هوای سرد می توانند اگزما دیسکوئید را بدتر کنند و محیط های آفتابی یا مرطوب (مرطوب) ممکن است علائم شما را بهتر کنند.
درمان اگزمای دیسکوئید
اگزمای دیسکوئید معمولاً یک مشکل طولانی مدت است، اما داروهایی برای کمک به تسکین علائم و تحت کنترل نگه داشتن شرایط موجود است.
درمان اگزما:
نرم کننده ها – مرطوب کننده هایی که روی پوست اعمال می شود تا از خشک شدن آن جلوگیری کند
کورتیکواستروئیدهای موضعی – پمادها و کرم های حاوی استروئید که روی پوست استفاده می شود و ممکن است علائم شدید را تسکین دهد.
آنتی هیستامین ها – داروهایی که می توانند خارش را کاهش دهند
کارهایی نیز وجود دارد که می توانید خودتان انجام دهید، مانند اجتناب از تمام مواد شیمیایی تحریک کننده در صابون ها، مواد شوینده، حمام های حباب دار و ژل های دوش.
اگر اگزمای شما عفونی یا شدید باشد، می‌توان داروی دیگری نیز تجویز کرد.
گاهی اوقات، مناطقی از پوست که تحت تأثیر اگزمای دیسکوئید قرار گرفته‌اند، می‌توانند پس از رفع این عارضه برای همیشه تغییر رنگ دهند.
انواع دیگر اگزما
اگزما نام گروهی از بیماری های پوستی است که باعث خشکی و تحریک پوست می شود. انواع دیگر اگزما عبارتند از:
اگزمای آتوپیک (که درماتیت آتوپیک نیز نامیده می شود) – شایع ترین نوع اگزما است که اغلب در خانواده ها دیده می شود و با شرایط دیگری مانند آسم و تب یونجه مرتبط است.
درماتیت تماسی – نوعی اگزما که در تماس پوست با یک ماده خاص اتفاق می افتد
اگزمای واریسی – نوعی اگزما که معمولاً ساق پا را درگیر می‌کند و به دلیل مشکلات جریان خون از طریق سیاهرگ‌های پا ایجاد می‌شود.