| | اسم | معنی | ریشه |
| 1 | آوینا | عشق | اوستایی-پهلوی,فارسی |
| 2 | آیلی | مهتاب | ترکی |
| 3 | آیلین | بانوی ایرانی | ترکی |
| 4 | آرنیکا | آریایی نیک پندار، آریایی نیک خو,نام یک گیاه دارویی – آریایی نیک خو | فارسی |
| 5 | آریسا | اریسا، ایرسا، رنگین کمان، همچنین به ریشه بوته سوسن کبود هم آریسا گویند | فارسی |
| 6 | الیسا | بانی و ملکه ی افسانه ای کارتاژ [از سرزمین های شمالی افریقا که جمعی از مهاجر نشینان فنیقیه بنا نهادند (در حدود 880 قم) ] که دختر شاه صدر بود و گویند اَلیسا نام داشت – دختری که مانند گل انار لطیف است + مرکب از الیس (عربی) به معنای گل انار و الف تانیث فارسی | فارسی |
| 7 | الین | منسوب به ایل، (به مجاز) هم نژاد و هم خون | ترکی |
| 8 | آنیا | خدای دریا | اسپانیایی |
| 9 | آیسان | مثل ماه، همانند ماه، مهسا، (به مجاز) زیبارو – آی (ترکی) + سان (فارسی) زیبا، مانند ماه | فارسی – ترکی |
| 10 | آدلیا | – | – |
| 11 | آنیسا | مانند عشق – مبارز بزرگ، آنیس یونانی به معنای مقاومت و اعتراض + الف تعظیم فارسی | یونانی- فارسی |
| 12 | آیلا | – | – |
| 13 | آترین | منسوب به آتش، آتشین، (به مجاز) زیبارو – آذرین مانند آتش، زیبا و پر انرژی | فارسی |
| 14 | آروشا | درخشان، نورانی باهوش، نام دختر داریوش سوم | فارسی |
| 15 | آرامیس | – | – |
| 16 | آنا | – | – |
| 17 | آدرینا | – | – |
| 18 | آدریس | – | – |
| 19 | آرمانا | امیدوار، آرزومند | فارسی |
| 20 | بنیتا | – | – |
| 21 | پارمین | – | – |
| 22 | پرشانا | – | – |
| 23 | بارلی | – | – |
| 24 | بارانا | – | – |
| 25 | پانیا | – | – |
| 26 | پادمیرا | جاویدان، نگهبان مهر، نگهدارنده عشق | فارسی |
| 27 | پادینا | در گویش همدانی به گل پونه یا پودینه گفته می‌شود | فارسی |
| 28 | تیارا | در گویش لری به معنای چشم و آرا به معنای آراینده می‌باشد، چشم آرا، زیبا | لری |
| 29 | تیدا | – | – |
| 30 | تیانا | – | – |
| 31 | ترلان | ترلان اسم دخترانه است، معنی ترلان: 1- (در ترکی) مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ 2- (در کردی) 1) به معنی زیبا؛ 2) نام نوعی اسب است. | ترکی – کردی |
| 32 | تیسا | در گویش مازندران خالص | فارسی |
| 33 | دیانا | دیانا: 1- (اوستایی) نیکی رسان، نیکویی بخش؛ (در اسطورههای رومی) الههی ماه، جنگلها، جانوران و زایمان، همتای آرتمیس یونانی. | اوستایی |
| 34 | دانژه | غنچه گل نیمه باز | کردی |
| 35 | دایانا | (دایا (زر سرخ و طلا) + پسوند اسم سازِ (نا) ) به معنی مثل زر سرخ و (به مجاز) زیبا روی – زیبا و گرانمایه مانند زر سرخ، همچنین نام دیگر آناهیتا الهه آب | فارسی |
| 36 | دریتا | در (عربی) + ی (فارسی) + تا (فارسی) مانند در، مانند مروارید | عربی |
| 37 | دنیز | دریا | ترکی |
| 38 | دیانا | (اوستایی) نیکی رسان، نیکویی بخش؛ (در اسطورههای رومی) الههی ماه، جنگلها، جانوران و زایمان، همتای آرتمیس یونانی | فارسی |
| 39 | رایکا | رَستن، رهیدن + ا (پسوند)، رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده | فارسی |
| 40 | روشان | روشن | فارسی |
| 41 | روژان | روزها | کردی |
| 42 | ریما | – | – |
| 43 | رامیلا | – | – |
| 44 | رایا | – | – |
| 45 | روشا | دارای چهرهی شاد، شاداب | فارسی |
| 46 | رزا | – | – |
| 47 | رَستا | رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده | فارسی |
| 48 | رزیتا | – | – |
| 49 | رومیسا | – | – |
| 50 | ساینا | – | – |
| 51 | سونیا | (سو = نور + نیا) نورِ نیاکان، (در یونانی) خرد و عقل، دختر نور، دختری که در اجتماع رتبه بالایی داشته باشد | ترکی |
| 52 | سلنا | – | – |
| 53 | ستیا | – | – |
| 54 | سدنا | – | – |
| 55 | سوین | شادباش – عشق، محبت، علاقه شدید | ترکی |
| 56 | سایا | یکرنگ، بی ریا، (در فارسی) ساینده – در ترکی یک رنگ و بی ریا و در فارسی به معنای ساینده است | فارسی |
| 57 | سانیا | سایه روشنِ جنگل – در گویش مازندران سایه روشن جنگل | فارسی |
| 58 | سیتا | جهان، گیتی | – |
| 59 | سپینود | در شاهنامه دختر پادشاه هند (شنگل) و زن بهرام گور | فارسی |
| 60 | سادنا | – | – |
| 61 | شایلین | بی همتا | ترکی |
| 62 | شادلین | شاد رویِ نرمخو و آرام – نرمی و ملایمت، شاد روی نرمخو، آرام و خوش چهره، مرکب از شاد بعلاوه لین | فارسی |
| 63 | شاینا | شاهدانه – شاهدانه | فارسی |
| 64 | شایلی | بی همتا | ترکی |
| 65 | شارونا | سرزمین پربار و حاصلخیز | آشوری |
| 66 | شادلی | شاد روی نرمخو و آرام | – |
| 67 | فرنیا | مایه ی جلال و شکوه + نیا = پدربزرگ، جد) (به مجاز) ویژگی آن که مایه ی جلال و شکوه نیایش می باشد – اصیل، دارنده اصل و نسب | فارسی |
| 68 | کیارا | تاسه، میل و خواهش به خوردن چیزهای بی قاعده (ناباب) چنانکه این حالت در زنان آبستن پدید می آید (دکتر معین در جلد پنجم برهان (ص 239) آورده است بنا بر قاعده ی تبدیل ‘ و ‘ به ‘ گ ‘ به نظر می رسد اصل کلمه ‘ گیار ‘ بوده [= ویار] و ‘ ا ‘ آخر کلمه الف اطلاق است در آخر شعر، و فرهنگ نویسان آن را جزو کلمه گرفته اند و در همین کتاب [منظور برهان] این اشتباه نظیر دارد) – اندوه و ملالت، میل شدید به خوردن انواع خوردنی جات | فارسی |
| 69 | کارولین | نام ناحیه ای در آمریکای شمالی | فرانسه |
| 70 | کامیلا | محافظ معبد، نام دختری جنگجو در افسانه تروا اسم دختر | لاتین |
| 71 | گلوریا | فرانسه از لاتین، مجلل، بزرگ، سرافراز | لاتین |
| 72 | لیانا | منسوب به لیان، لَیان – بانوی درخشان و زیباروی، مرکب از لیان به معنای درخشان و الف تأنیث | فارسی |
| 73 | لنا | نصیب و بهره – نمکین، مرکب از لن (نمک سانسکریت) + الف نسبت فارسی | فارسی |
| 74 | لیندا | قشنگ، زیبا | |
| 75 | لامیا | نام شهری است از تسالی | عبری |
| 76 | لنیا | (فارسی- سنسکریت) دختر ملیح، نمکین، مرکب از لن (سنسکریت) + ی نسبت (فارسی) + الف تانیث | سنسکریت |
| 77 | لیدا | بانوی گرامی، خانم | – |
| 78 | مایسا | مثل مادر | – |
| 79 | مانیا | خانه، سرای، (در پهلوی) برابر با واژه ی مان به معنی خانه و مسکن، (در اعلام) نام زن زِنیس حاکم ولایت اِاُلی جزو ایالات تحت فرماندهی فرناباذ [سردار بزرگ ایران در زمان اردشیر دوم هخامنشی] – معرب از یونانی، دیوانگی، جنون | یونانی |
| 80 | مانیسا | اندیشمند و متفکر | – |
| 81 | مرسانا | هدیه خداوند | عبری |
| 82 | مهدا | اول شب، پاسی از شب، آرامش شب – اول شب، قسمتی از شب | عربی |
| 83 | مهنیا | آنکه اجداد و پدرانش از بزرگان و نیکان است، از نسل بزرگان، بزرگ زاده، مرکب از مه به معنای بزرگ بعلاوه نیا به معنای اجداد و نیاکان – آنکه اجداد و پدرانش از بزرگان و نیکان است، از نسل بزرگان، بزرگ زاده، مرکب از مه به معنای بزرگ بعلاوه نیا به معنای اجداد و نیاکان | فارسی |
| 84 | ملورین | در بلورین، رویه شفاف | فارسی |
| 85 | مهتا | مثل ماه، ماهگونه – همتای ماه، زیبا و درخشان چون ماه | |
| 86 | مایا | منش نیک، بخشنده؛ (در روم باستان) اِلهه‌ی فراوانی سبزه و بهار در نزد رومیان | فارسی |
| 87 | مانِلی | پری دریایی برایم بمان (بمان به نام علی، امام اول شیعیان)، در گویش مازندران بمان برایم، نامی دخترانه در شمال ایران، نام پسری در شعری از نیما یوشیج | فارسی |
| 88 | ماهورا | به معنی مثل ماه، در زیبایی همانند ماه، شبیه ماه، زیبا رو | فارسی |
| 89 | وندا | (در زند و پازند) خواهش و خواسته، (در اوستا) ستایش کننده، نیایش کننده – هزوارش است به معنی خورشید | آرامی |
| 90 | ویشکا | نام روستایی نزدیک رشت | فارسی |
| 91 | نیلیا | (نیلی + ا (پسوند نسبت) )، منسوب به نیلی، نیلی – به زنگ نیلی، منسوب به نیلی، مرکب از نیلی و الف نسبت | فارسی |
| 92 | نیلا | آبی دریا – نیل (سنسکریت) + ا (فارسی) به رنگ نیل، نیلی | فارسی |
| 93 | هیلدا | شکوفه درخت هلو – نیرومند، قوی | لاتین |
| 94 | هانا | زنهار، دادخواهی، امید، بینایی، خواهش – پناه، امید، نفس، فریاد | کردی |
| 95 | هانیسا | شاد و مسرور | – |
| 96 | هیما | بانوی عاشق، مرکب از هیم (عربی به معنای عاشق و شیفته) + الف تانیث فارسی | عربی,فارسی |
| 97 | یاشیل | سبز چمنی، سبز، کبود – سبز کبود، سبز چمنی، کبود | |
| 98 | یارا | توانایی، قدرت | فارسی |
