معرفی کتاب صوتی ایگو و اید: من و نهاد
کتاب صوتی ایگو و اید: من و نهاد از جمله آثار برجسته زیگموند فروید است. بحث اصلی این کتاب صوتی حول ایگو است، که فروید او را در نبردی مقابل سه قوا به نام اید، سوپرایگو و جهان خارج می‌بیند. در واقع زیگموند فروید در کتاب کاربردهای عملی نظریه‌ی ساختاری ذهن را توضیح می‌دهد.
کتاب صوتی ایگو و اید (The ego and the id) در درجه‌ی اول به ایگو (من) و تأثیر و بررسی تنش‌های درونی متأثر بر آن می‌پردازد؛ تنش‌های مابین ایگو و اید (من و نهاد)، ایگو و سوپرایگو (من و فرا‌من) و تنش‌های میان دو غریزه‌ی عشق و مرگ. من، که بین نهاد و فرا‌من به دام افتاده، خود را درگیر افکاری از نهاد می‌بیند که سرکوب شده و توسط فرا‌من تنزل یافته‌اند.
مخاطبان در پنج فصل با عناوین خودآگاهی و ناخودآگاه، من و نهاد، من و رفامن، دو رده از غرایز و روابط حاکم بر ایگو با مباحث این کتاب آشنا می‌شوند.
زیگموند فروید (Sigmund Freud) به عنوان بنیان‌گذار روانکاوی بیش از هر کس دیگری در تاریخچه روانشناسی هم مورد تحسین قرار گرفته است و هم به خاطر نظریه‌هایش به طرز بی‌رحمانه‌ای از او انتقاد شده است. کتاب آسیب‌شناسی روانی زندگی روزمره از مشهورترین آثار فروید است.
امین پاشا صمدیان در پیشگفتار این کتاب صوتی میگوید:
نخستین بار که این کتاب را خواندم، آن‌قدر مجذوبش شدم که حیفم آمد جایش در کتابخانه‌های فارسی خالی باشد؛ هرچند لازم بود برای فهم بهتر کتاب جهت ترجمه، تقریباً تمام آثار فروید را مطالعه کنم. آنچه در خلال دوران مطالعه و ترجمه توجهم را جلب کرده بود، این بود که آیا بر آنچه فروید بیان کرده، اثر قوای دیگری را نیز در آگاهی‌ام می‌توانم بیابم؟ به‌خصوص آیا انگیزشی غیر از انگیزش‌های اید، صدایی غیر از صدای سوپرایگو و آگاهی‌ای غیر از ایگو را می‌توانم در ذهن بیابم؟ و هم‌چنین تعمق در این موضوع که آیا صدای سوپرایگو منحصراً انعکاسی از خواسته‌های اید است یا منشأ دیگری نیز در آن می‌توانم بیابم؟ این‌که در عمل و در زندگی روزمره بتوان درون را بررسی کرد، این کتاب را از حالت تئوریک خارج می‌کند و به آن کاربرد عملی می‌دهد. تمرکز روی مفاهیم فروید و تحدید ذهن به ساختارهایی که در این کتاب بیان شده، به این جست‌وجو کمک می‌کند که منشأ صداها و انگیزش‌های درون دقیق‌تر ردیابی شوند و درخور هر یک، به آن‌ها پاسخ گفته شود، نیازهای هر یک شناخته و کنترل شود تا انسان در رویارویی با دنیای درون و دنیای خارج به تعادل برسد و در نتیجه این تعادل رشد کند. ناگفته نماند که اشاراتی که فروید در زمینه رابطه ایگو با زبان و حافظه دارد برای تحقیقات علوم اعصاب بسیار جذاب است.
از آن جا که در اثر حاضر دستاورد تازه‌ای از زیست‌شناسی به دست نیامده، این اثر، در مقایسه با «فراسوی اصل لذت»، ارتباط نزدیک‌تری با روانکاوی دارد. اندیشه‌ها در این اثر بیشتر ترکیبی هستند تا نظریه‌ای و به نظر می‌رسد که هدفی جاه‌طلبانه دارند. با این همه، مولف آگاه بوده که این اندیشه‌ها از رئوس کلی مطالب فراتر نمی‌روند و کاملاً آماده بوده تا محدودیت‌های آن‌ها را در این خصوص بپذیرد.
مولف اثر یادآور می‌شود که در عین حال، در سیر فکری کتاب به مسائلی برمی‌خوریم که پیش‌تر در کارهای روانکاوی با آن‌ها برخورد نشده است. روانکاوی نمی‌تواند از پرداختن به نظریه‌های توسط غیر روانکاوان، یا روانکاوان سابق که حال کناره‌گیری کرده‌اند، اجتناب کند.
وی در همین باره میگوید: «به‌عنوان یک قاعده، همواره آماده بوده‌ام که قدرشناس محققان دیگر باشم، اما در این‌جا خود را مقید به آن نمی‌بینم. اگر موضوعات معینی هستند که روانکاوی تاکنون بدان‌ها توجه کافی نکرده، بدین سبب نیست که اثرات آن‌ها را دست‌کم گرفته یا خواسته اهمیت آن‌ها را انکار کند، بلکه بدین سبب است که روانکاوی مسیر مشخصی را در پیش گرفته که تاکنون در آن قرار نداشته است. به‌علاوه، حال که در نهایت این موضوعات مورد توجه قرار گرفته‌اند، می‌توان دید که از منظر روانکاوی به گونه‌ای متفاوت با دیدگاه افراد دیگر نمایان می‌شوند.
زیگموند فروید درباره‌ی این کتاب میگوید:
بهترین توصیه‌ام به کسانی که به روند تبدیل شیوه پالایش به روانکاوی علاقه‌مندند، این است که مطالعات خود را در این حوزه، با خواندن مطالعاتی درباره هیستری آغاز کنند، چون این همان مسیری است که خود من پیموده‌ام.
در بخشی از کتاب صوتی ایگو و اید: من و نهاد می‌شنویم:
مکان‌نگاری کارکردی روان، چه در زمان فروید و چه هم‌اکنون در مطالعات علوم اعصاب و فلسفه نوین، بسیار مفید بوده و هست و هم به در خود فرو رفتن و کاوش جنبه‌های ناپیدای خود و هم به درمان ناهنجاری‌های روانی بیماران بسیار کمک می‌کند. گرچه مکاتب مختلف روان‌درمانی و نگرش‌های گوناگون، گاه مکمل و گاه متضاد، دیدگاه‌های شخصیتی مخصوص به خود دارند، ولی همیشه نظریه فروید در شکل‌گیری مکاتب پس از خود نقش داشته است.
چه بخواهیم وجود انسان را محدود به جزء بشری و حیوانی کنیم و او را پستانداری تکامل‌یافته در نظر بگیریم، یا این‌که حقیقتی را ورای فعل و انفعالات سیستم عصبی در ذهن انسان قائل باشیم، اثرات آن بخش از روان که فروید از آن سخن گفته، در هر دو نگرش مشاهده می‌شود و مطالعات فروید در زمینه ناخودآگاه و آثارش بر قوای روانی و نیز برهم‌کنش اید، ایگو و سوپرایگو بسیار راه‌گشاست.
کتاب ایگو و اید، کتابی کوتاه است که فروید ماحصل سال‌ها تحقیق خود را در آن نگاشته است و قلم دقیق و مشاهدات باریک‌بینانه او در این کتاب مجذوب کننده است.
