معرفی کتاب متفکران بزرگ

فهرست مطالب

معرفی کتاب متفکران بزرگ

کتاب متفکران بزرگ به قلم آلن دوباتن، گزیده‌ای از زنگی‌نامه و آثار بزرگ‌ترین متفکران حوزه‌ی فلسفه، تئوری سیاسی، جامعه شناسی، روانکاوی، هنر، معماری و … را در بر دارد.

در این کتاب آثار برگزیده‌ی مجموعه‌ی مدرسه‌ی زندگی گرد هم آمده و متفکرانی را به شما معرفی می‌کند که آموختنی‌های بسیاری برای اکنونِ تمام انسان‌ها دارند. ایده‌ی گردآوری آثار برگزیده شاید کمی ناشیانه یا حتی بی‌رحمانه باشد. گویی دور از انصاف است که شمار زیادی از متفکران را حذف کنیم. اصلاً چه کسی می‌تواند چنین تصمیمی بگیرد؟

نویسنده در کتاب متفکران بزرگ (Great Thinkers) در تلاش است تا فیلسوفانی را که در مورد آن‌ها مطالعه کرده است، ساده، آسان و جذاب کند. بسیاری از این متفکران در گذشته در دامی پیچیده گرفتار شده بودند. پیام آن‌ها عمیقاً بجا و مهم بود. اما نحوه‌ی بیان آن‌ها باعث می‌شد که سخن‌شان شنیده نشود. به دلیل اینکه کتاب‌های حجیمی داشتند، برخی از ایده‌هایشان عجیب بود و بسیاری از مفاهیم کلیدی آن‌ها قابلیت این را داشت که در انبوه داده‌های فرعی گم شود.

آلن دوباتن (Alain de Botton) مهم‌ترین ایده‌های این متفکران منتخب را با اصولی استخراج نموده است که در زیر به برخی از آن‌ها پرداخته می‌شود:

– قاعدتاً فقط برخی گفته‌های هر متفکری هر چقدر هم بزرگ باشد اهمیتی محوری و همیشگی دارد.
– دغدغه‌ی اصلی این است که ایده‌های بزرگ به نحوی فراگیر شناخته شوند و در زندگی شما تأثیر بگذارند.
– انسان‌ها موجوداتی فراموش‌کار و در مضیقه‌ی زمان هستند و قابلیت این را دارند که ظرافت‌های یک استدلال معتبر و پیچیده را فراموش ‌کنند. به همین دلیل پیام‌های اصلی یک استدلال باید به زبانی ساده و به یاد ماندنی به انسان عرضه شوند.

آلن دوباتن را بیشتر بشناسیم:

آلن دوباتن در سال 1969 در پایتخت سوئیس دیده به جهان گشود. او که نویسنده‌ای برجسته، فیلسوف و مجری تلویزیون است تمام طول تحصیلش را در دبیرستان‌های شبانه‌روزی لندن سپری کرد. آلن دوباتن (Alain de Botton) ابتدا در دانشگاه کمبریج به تحصیل در رشته‌ی تاریخ مشغول شد و سپس برای ادامه‌ی تحصیل به لندن سفر کرد و به مطالعه و بررسی فلسفه پرداخت.

در بخشی از کتاب متفکران بزرگ می‌خوانیم:

آسان است که فکر کنیم قربانی امور وحشتناکی که بر سرمان می‌آید هستیم. تعجب می‌کنیم که چرا این اتفاق برای ما افتاد. برای خودمان با سرزنش یا خصومتی تلخ به دنیا اشک می‌ریزیم.

رواقیون از ما می‌خواهند که هیچ کدام از این کارها را نکنیم: ممکن است تقصیر نه از ما، نه هیچ کس دیگری نباشد. رواقیون هرچند مذهبی نبودند، شیفته‌ی الهه‌ی بخت رومی بودند. الهه‌ای که به نام فورتونا شناخته شده بود. شخصیتی که رومی‌ها آن را تمثیلی کامل برای سرنوشت می‌دانستند. فورتونا که در سراسر امپراتوری تقدیس می‌شد، در عرف به عنوان کسی شناخته می‌شد که سرنوشت آدمیان را در اختیار دارد و آمیزه‌ای هولناک از بخشندگی، لجاجتی اتفاقی و بدخواهانه بود. او شایسته‌سالار نبود. این الهه در حال نگه داشتن یک کورنوپیا پر از خیرهایی (همچون پول، عشق و غیره) در یک دست و یک بیل برای تغییر زندگی در دست دیگر تصویر می‌شد. بر اساس خلق و خوی‌اش ممکن بود باعث شود که یک شغل عالی یا یک رابطه‌ی خوب به دست بیاورید و یک دقیقه بعد، صرفاً چون دلش خواسته، بخواهد شما را با یک تیغ ماهی در گلو گیر کرده مرده تماشا کند.

اولویت ضروری یک رواقی این است که به یاد داشته باشد که زندگی تا کجا در دست این الهه‌ی مجنون است. سنکا هشدار داد: «چیزی نیست که تقدیر (فورتونا) از آن ابایی داشته باشد.»

فهمِ پیش از وقوعِ این امر، باید ما را به موفقیت مظنون کند و موجب تسلی ما در شکست باشد.

بنابراین، وظیفه‌ی انسان دانا این است که هیچ وقت پیشکش تقدیر را باور نکند: شهرت، ثروت، قدرت، سلامت، آن‌ها هرگز از آنِ ما نیستند. به چنگ آوردن آن‌ها باید همیشه آرام و عمیقاً محتاطانه باشد.

0 0 رای ها
امتیاز دهید
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
لطفا نظر دهید.x